Özlem icerisindeyim.
Gitmedigim yerleri özledim, duymadigim sesleri özledim.
Saatlerin dakikalara dönüstügü saniyeleri yasatan duygulari özledim.
Özledimde özledim iste, geri dönmeyecek seyleri özlemek fayda etmiyor.
Sen dünü cok özledin diye hic düne geri döndügün oldumu?
Yada sen cok özledin diye geri dönen birisi oldumu?
Olmaz tabi hayatta hicbirsey sen özledin diye geri dönmez, cünkü sana bagli olsaydi hic gitmezdi zaten. Elinde tutacak gücün olsaydi almazlardi hicbirseyi elinden. Ne yasamak istedigin yillar giderdi elinden nede o yillari beraber yasamak istedigin insanlar.
Özlenmeyi özledim.
Varligimiz birisine yetmiyorsa onu varligimizdan mahrum birakmak en cok kimi incitir?
Seninle yetinemeyen birisi senisizligi dert edermi?
Etmez etmez, ama bu onun sucu degil. Senin sucun cünkü birisi sana ancak senin ona verdigin deger kadar zalimlik edebilir. Umursamadigin kac kisi gece yastiga kafa vurdugunda derin bir of cektirecek kadar incitebildi canini?
Bütün iyi duygulardan sogdum. Ne umut istiyorum artik nede sevgi. Ne mutluluk istiyorum nede huzur. Cünkü onlarda benim istegimle kalmiyor zaten benimle. Iyi niyet kimseye birsey kazandirmiyor artik. Insanlik bes para etmiyor bu zamanda. Istedigin kadar iyi veya kötü davran insanlara, senden bir adim daha iyisini bulduklarinda cekip gidiyorlar.
Yorulmadan uyumayi özledim.
Sabahi umut ile beklemeyi özledim.
Heveslenmeyi özledim.
Hayal kurmayi özledim.
Ben beni özledim.
