Gecenlerde yakinlarda her sene 10 günlügüne acilan bir Eglence Parki acildi böyle dönme dolapli korku tünelli isikli cancanli cartlu curtlu birsey isde. Aslinda gitmeyi düsünmüyordum nede olsa her sene geliyo isde ezberledik herseyi, ama gelenekdendir diye 2 arkadasla cikdik gitdik. Hakketdende bekledigimiz gibi sadece bir kac makinanin yeri degistirilmis olmasindan baska bir yenilik yokdu. Buna ragmen gene gelenek haline gelmis olan en az 3 tur arti 100gr sekerli badem rituelimizi tamamlamadan gitmiyelim dedik. Geziyorduk ve hergün orda burda gördügümüz ve geleceklerinden emin oldugumuz arkadaslari görüp bir vay sendemi burdasin taviriyla kisaca selamlasip turumuza devam ediyorduk. 2.ci turumuzun yarisindaydik, 2 üstü acik alani birbirne bagliyan üstü kapali ve icinde bir iki cocuk eglencesi ve tatli yiyecekler satan bir iki kulübeden olusan bir salonun icindeydik. Cokda büyük sayilmasada icinde kayip olunabilinecek düzeyde bir kalabalik vardi ve nitekim kayipda oldum. Arkadaslari bulabilmek icin sag sola bakiniyordum o sirada karsidan gelen iki kiz gözüme carpti. Daha dogrusu bana göre sag tarafda olan kizi gördüm ve carpildim, tahminen benim yaslarimdaydi siyah uzun ve hafif kivirilmis saclari vardi, o sirada arkadasi ona duyamadigim birseyler anlatiyordu ve o duyduklarina sadece gülümsüyordu öyle bir gülümsemeydiki ister istemez bende gülümsüyordum öküzün tirene bakdigi gibi bakip sadece gülümsüyordum, ama benim asil aklimi basimdan alan masum ve mutlulukla bakan gözleri oldu zihnen oradan uzaklasmama neden oldu etrafimda olup bitenden bir haber bakiyordum orada. Bana dogru yürümeye devam etdiler bana dogru yaklasdilar ve.....
kendimi toparladim sempatik bir bakis takindim bir dakkika bakarmisin diye durdurup amaci sadece uzun olmak olan bir sohbete bagladim ve sonucda numarasini aldim. Sabahina aradim yine amaci sadece konusmak olan sohbetlere doladim, msn face twitter icq fax nevarsa aldim ekledim sohbetleri bu mecralarda derinlestirdim. Aramiz cok iyidi cikiyorduk artik telefonumun akküsünü sirf mesaj göndermeye harciyordum. Uzun bir süre gecmisdi artik tanisali ve birbirimizi kendimizi tanidigimizdan iyi taniyorduk artik, birbirimizin bagimlisiydik sirf onun telefonumdaki bir tek resmini görmek bile beni bütün kederlerimden uzaklastiriyodu. Arada sacma sapan nedenlere kavga ediyorduk, sinirimiz gecipde pismanlik yerini alana kadar konusmuyorduk. Artik acaba o kisiyi buldummu diye düsünüyordum busefer güzel biter diyordum, güzel bitmeliydi cok fazla baglanmisdim eger olmassa napardim. Son günlerde cok durgundu belliki bir derdi vardi, fazla üstüne gitmek istemedim ama bir yerden sonra dayanamayip sordum, önce anlatabilcek durumda degilim dedi ben zorladim. Bana ayrilmamiz gerekdigini söyledi, neden niye diye sormama kalmadi ikimizinde degistirmeye gücümüzün yetmiyecegi nedenler saydi uzaklara gidecekdi birdaha dönmüyecekdi. Yikildim yerle bir oldum cünkü elimden hicbirsey gelmiyordu cagresizdim, daha ben kendimi toparliyamadan veda degil elveda tarihi gelmisdi ve bana sadece yolcu etmek kaliyordu. Yine hersey tekrarlaniyordu ve yine caresizdim yine sadece el sallamak kaliyordu bana yine bir ucagin kalkisini seyrediyordum ici bos bir kukla gibi yine ucak göremiyecem kadar havalaninca fark ediyordum ne durumda oldugumu ve bir kez daha yikiliyordum. Bambaska hayaller kurdugum bir insanin artik yüzünü bile birdaha göremiyecekdim, bir süre sonra evlilik haberini alacakdim, hislerim bir kez daha körlesecekdi. Bitmisdim.
...... ben öyle bakadururken arkadaslar beni bulmuslardi birisi "olum kendine gel nereye daldin öyle" dedi bende "yok olum ne dalmasi..." gibi laflarla gecistirdim bu sirada o kiz da arkadasiyla yanimizdan gecdi, gecerken bir bakisda o atdi belki 1 sadise gözgözeydik ve sonra gecdi gitdi, bizde 3.cü turumuzuda tamamlayip 100 gr sekerli bademmimizi aldik ve evin yoluna koyulduk.
