23 Aralık 2011 Cuma

"200"

Odamdayim....oturuyorum tavani izliyorum.....bilgisayarimda hafif bir müzik caliyor...nefes alip verisim normalin biraz altinda....kalp atisimi elimi dösüme koymadan his edebiliyorum....Sakinim.

Olmasi gereken bumu? Bu yasda bukadar sakinlik bukadar dinginlik iyimidir?
Benim bu yasda deli olmam gerekmiyormu daha acamice hatalar yapmam gerekmiyormu?
Icimde gencligin verdigi beni yerimde oturtmayan bir delilik olmasi gerekmiyormu?

Gerekiyo gerekiyo ama ben hani derler ya yaslanmadan kocamisim.
Suanda yarin neyapsam diye düsünmem gerekirker benim suan hic umrumda degil yarin ne olacagi.
Hicbirseye hevesim yok, herseyden bikmisim, hicbirsey umrumda degil.
Etrafimda olan herseyin sanki disindaymissim gibi herseyi disardan izler gibiyim.

Nerde hata yaptim ben neden bukadar cabuk "büyüdüm".
Ama mecburdum benim cocuksu davranma sansim yokdu, benden hep olgun davranmam beklendi bende öyle davranmanin bir erdem oldunu düsündüm salakca takdir eden olur sandim.
Asil cocuklugu ben burda yapmissim ise bak :) ben en büyük cocuklugu yapmisim birdaha cocuk olmamak üzere büyümeyi secmisim.
Mutlu oldum suan bende bilincsizce cocukluk yapmisim vay beh insan buna sevinirmi ben seviniyorum.

Birdaha hic yapmiyacam ama bir kere yapmisim ne güzel :)  :(